Szlak artystycznych i kulturowych lublinianek to spotkanie z biografiami i herstoriami (nie)znanych działaczek sztuki i kultury miasta, będący okazją do poznania smaczków oraz anegdot życia codziennego z życia artystek i działaczek kultury: ich twórczości, pracy, inspiracji, wkładu w rozwój potencjału miasta, etc. Sięgniemy do pełnych kolorytu życiorysów lubelskich twórczyń, intelektualistek, krzewicielek sztuki, życiu których towarzyszyły niezwykłe „herstorie”.
Naszymi bohaterkami będą m.in.: Krystyna Modrzewska (naukowczyni, antropolożka, pisarka, Żydówka, transseksualistka), Anna Langfus (francuska pisarka, z pochodzenia polska Żydówka, laureatka Nagrody Goncourtów), Alina Wawrzosek (plastyczka-amatorka, farmaceutka).Spacer przebiegać będzie ulicami Starego Miasta oraz Śródmieścia, gdzie odwiedzimy kamienice, podwórka czy też zakamarki kryjące nieznane lub zapomniane opowieści i potrwa około 2,5 godzin.
Spotykamy się w najbliższą sobotę (07/11/2015) o godz. 11.30 pod Biblioteką KUL, ul. Chopina 27. Opowiadaczkami będą Julita Maciocha i Katarzyna Zabratańska z Fundacji HerStory. Zapisów można dokonywać mailowo pod adresem: kontakt@fundacjaherstory.org. Spacer jest częścią projektu (Nie)znane herstorie Lublina – artystyczne i kulturowe szlaki lublinianek, finansowanego ze środków Miasta Lublin.
CZYM SĄ HERSTORIE?
Herstorie (herstory – jej opowieść, w opozycji do history, czyli męskiej percepcji dziejów) to wizja
i sposób kreowania przeszłości z uwzględnieniem roli i perspektywy kobiet. Ich powstanie
i rozwój ma związek z II falą feminizmu, kiedy to kobiety zaczęły manifestować swoje dążenia do równego traktowania, dostępu pełni praw publicznych, autonomiczności, samodecydowania, etc. Od tego czasu zainicjowano szereg projektów, które odkrywają i pokazują wkład kobiet w rozwój cywilizacji, dają przestrzeń do budowania ich tożsamości, przeciwdziałają ich wykluczeniu. Herstoria to nie tylko akt dopisania rozdziału o kobietach w historii powszechnej, ale przede wszystkim akt polityczny, ideowy, wyrastający z przekonania o możliwości emancypacji jednostki czy grupy, gest otwarcia na przeszłość i osadzenia w teraźniejszości wszystkich tych, których miejsce w historii było na marginesie.
