Im więcej równości, tym mniej przemocy, im mniej przemocy tym więcej miejsca na samoakceptację, rozwijanie poczucia sprawczości i zdrowie psychiczne. To nasze refleksje po przeczytaniu raportu “MŁODE GŁOWY – otwarcie o zdrowiu psychicznym”. Cieszymy się, że rekomendacje i wnioski w tak wielkim stopniu dotyczą wzmacniania dzieci i młodzieży w sposób, który jest nam bliski w naszej codziennej pracy!
Zachęcamy do przeczytania komentarzy Magdy Szewciów, Patryka Moszki i Kamila Błocha z zespołu trenerskiego Fundacji HerStory.
O PROJEKCIE MŁODE GŁOWY, KAMPANII I RAPORCIE
Projekt MŁODE GŁOWY obejmuje największe w Polsce badanie stanu zdrowia psychicznego, poczucia własnej wartości i sprawczości wśród dzieci i młodzieży, publikację oraz kampanię edukacyjną skierowaną do młodych, do rodziców oraz nauczycieli. Młode osoby – młode twarze kampanii opowiadają o swoim zdrowiu psychicznym i uzyskaniu pomocy. Młode osoby mogą na stronie znaleźć informacje, gdzie szukać pomocy. Rodzice i nauczyciele mogą się dokształcić, dzięki zamieszczonym na stronie materiałom a szkoły – zapisać do bezpłatnego programu profilaktycznego, który wyposaża w bezpłatne materiały edukacyjne
W ramach projektu powstała publikacja “MłODE GŁOWY – otwarcie o zdrowiu psychicznym”, która jest raportem z badania.
W badaniu wyodrębniono dziesięć obszarów życia dzieci i młodzieży – czyli MŁODYCH GŁÓW, w tym ich najczęstsze problemy, podejmowane przez nie zachowania ryzykowne i autodestrukcyjne, ich stosunek do kryzysu psychicznego i doświadczenia przemocy, korzystanie przez nie ze wsparcia wraz z mapowaniem, kto i co je wspiera, ich samoocenę, akceptację społeczną, poczucie sprawczości, oraz, jako ostatniąm otaczającą je rzeczywistość cyfrową.
W oczywisty sposób raport i wnioski z badania zainteresowały także zespół naszej fundacji, pracujący na co dzień z młodzieżą antydyskryminacyjnymi i antyprzemocowymi metodami warsztatowymi WenDo i SZTAMA.
NASZE KOMENTARZE
Magda Szewciów – certyfikowana trenerka WenDo i trenerka antydyskryminacyjna i wiceprezeska Fundacji HerStory, pomysłodawczyni stworzenia metody SZTAMA
Raport MŁODE GŁOWY jest niezwykle smutnym obrazem rzeczywistości w jakiej żyją młode osoby w wieku szkolnym w Polsce. Nie jest to jednak dla mnie zaskoczenie, prowadząc warsztaty od lat słyszę wiele niepokojących historii a także obserwuję, jak nastolatki w grupach rówieśniczych wzajemnie się dyscyplinują do bliżej nieokreślonych norm.
Brak akceptacji dla indywidualności i inności to główny temat trudnych doświadczeń, o jakich rozmawiamy. Właściwie to ciągła dyskusja, jak móc być sobą w nieprzychylnym świecie, w którym bycie w zgodzie ze sobą naraża na wykluczenie z grupy lub na brak wsparcia ze strony dorosłych.
Cieszę się, że wśród rekomendacji w raporcie pojawiło się tak wiele działań, które od wielu lat realizuję na sali warsztatowej pracując z nastolatkami ale także kadrą pedagogiczną.
Brak rozwiązań systemowych w tych obszarach jest prawdziwym powodem pogarszającej się z roku na rok sytuacji, polegającej na stałym braku poczucia bezpieczeństwa i adekwatnego wsparcia wśród młodych osób. Najwyższy czas na zmianę!
Patryk Moszka – trener antydyskryminacyjny, certyfikowany trener metody SZTAMA
Dla mnie raport jest przede wszystkim cichym krzykiem młodych i jakoś w tym kawałku go czytam. Ostatnio na warsztatach jeden z chłopaków powiedział (po ćwiczeniu, w którym prosimy ich o refleksję nad sobą w postaci komunikatów, które do siebie kierują, a następnie do tego jakie komunikaty kieruje do nich świat), że niby się wie różne rzeczy, ale jak są one na papierze, to rażą mocniej i bardziej się je zauważa – i jakoś z tą refleksją byłem, czytając raport.
Na warsztatach chłopaki też wspominają o osamotnieniu, poczuciu odrzucenia i braku wsparcia wśród kadry pedagogicznej, czego dowodzą też fragmenty w raporcie MŁODE GŁOWY. To, co ostatnio na warsztatach wybrzmiewa (nieważne, czy jestem w warszawskiej szkole prywatnej, czy w Bolkowie, czy Wrocławiu) to to, że wszyscy potrzebują wysłuchania, stworzenia przestrzeni do rozmowy na wszystkie ważne tematy, w tym o zdrowiu psychicznym.
To, co we mnie mocno zostało po ostatnich warsztatach w ramach projektu „Chłopaki…” to uczniowie mówiący o tym, jak radzą sobie z emocjami. Zdecydowana większość chłopaków mówiła o tym, że ćwiczenie, chodzenie na siłownię im pomaga. Próbowałem drążyć, czy nie uważają, że to jest tłumienie emocji (oczywiście nie narzucając, a sprawdzając, skłaniając do refleksji), ale zaczęli przytaczać jakieś dane z głowy o tym, jak sport przeciwdziała depresji – i jak im pomaga. Dopóki to ich doświadczenie, to miałem się z tym okej, ale jakoś zabolały mnie stwierdzenia stygmatyzujące osoby w depresji czy umierające na skutek samobójstwa. Jednocześnie słyszałem w tym wiele niezrozumienia, przy jednoczesnej chęci ogarnięcia, o co tak naprawdę może chodzić.
Przytaczam to, bo w raporcie MŁODE GŁOWY bardzo dotknęło mnie to, że młodzi tak często sięgają po zachowania niebezpieczne dla nich, w tym właśnie zbyt dużą ilość aktywności na siłce, nieadekwatnie do ich stanu zdrowia czy siły. To są takie „małe rzeczy”, a one często są wzmacniane przez dorosłych, np. wuefistów (case z warsztatów).
Ale chyba najbardziej szkliste oczy miałem, gdy czytałem przykłady/cytaty z wypowiedzi, jakie młodzi i młode słyszą w odniesieniu do siebie od rodziny, bliskich, nauczycieli, pedagożek, psychologów, ciotek, itd. Słowa podane wprost, a nie słowa w badawczym nazewnictwie bolą najmocniej.
Dla mnie ważne jest tworzenie takich przestrzeni, jakie robimy, bo chłopacy to doceniają, bardzo. Mówią o tym, że chcieliby częściej rozmawiać, ale jednocześnie mówią o tym, że nie mają takich osób w szkole. Nie ufają w tym kadrze pedagogicznej.
Mocne dla mnie też było czytanie o wypaleniu rodziców. Myślę, że wypalenie to w ogóle słowo dekady. Myślę, że rozpaczliwie potrzebujemy czułości, wysłuchania, troski i bezpieczeństwa. Każdy, każda, każde! Bo tylko w rozmowie dowiemy się o trudnościach z jakimi mierzą się dziś młodzi i młode, a to klucz to budowania świata bez przemocy, bez depresji, bez nienawiści.
Kamil Błoch – certyfikowany trener metody SZTAMA
Najbardziej poruszającymi statystykami są dla mnie te mówiące o zdrowiu psychicznym i poczuciu własnej wartości. Te dane w połączeniu z moim doświadczeniem pracy z młodymi chłopcami potwierdzają mi wniosek, który jest dla mnie zatrważający – dzieci i młodzież są potwornie osamotnione.
Brak im wsparcia a przede wszystkim wysłuchania i uznania przez dorosłych.
Brak im bezpiecznych dorosłych, którzy po prostu ich wysłuchają, nie próbując ich ratować, interweniować czy narzucać własnych rozwiązań lub przekonań. Młodym potrzeba, by dorośli po prostu potraktowali ich poważnie, asertywnie i po partnersku.
Pełna wersja raportu „MŁODE GŁOWY. Otwarcie o zdrowiu psychicznym” jest dostępna pod linkiem:
Podoba Ci się to, co robimy?
Zostań naszą matronką i razem osiągajmy małe i duże równościowe cele!
